گفتاردرمانی لکنت تنها راه درمانی قطعی برای این نوع از ناروانی گفتار میباشد. کودکان و بزرگسالان به علت های متفاوت میتوانند درگیر لکنت شوند. بسیاری از کودکان خردسال هنگام یادگیری صحبت کردن لکنت را تجربه میکنند. در اکثر مواقع این لکنت طبیعی است و تحت عنوان ناروانی طبیعی شناخته میشود. اما برای اینکه بتوان بین ناروانی طبیعی و لکنت تمایز گذاری کرد نیاز است از تخصص یک متخصص گفتار درمانی استفاده کرد.
علائم و نشانه های لکنت زبان
عموما همه ما ناروانی را در گفتار خودمان تجربه میکنیم. اسیب شناسان گفتار و زبان این دسته از ناروانی ها را تحت عنوان ناروانی های طبیعی میشناسند. در گفتاردرمانی لکنت، گفتار درمانگر ناروانی های طبیعی را از ناروانی های غیر طبیعی تمایز میدهد. موارد زیر دسته ای از ناروانی های طبیعی هستند:
- اضافه کردن یک صدا یا کلمه به گفته مانند « من هوووم رفتم خونه »
- تکرار یک کلمه مانند « من بستنی بستنی میخواهم»
- تکرار یک قسمت از جمله مانند « من میخوام – من میخوام برم بیرون»
- از یاد رفتن قسمتی از گفته ای که میخواهیم بگوییم مانند « اسم مغازه دار….. یادم نمیاد »
کودکان نیز این دسته از ناروانی ها را تجربه میکنند. علت تجربه این ناروانی ها این است که کودک صدا و کلمات زیادی را به صورت ناگهانی می اموزد. برای بررسی این که ایا این ناروانی ها در کودک شما طبیعی است یا نه نیاز است که گفتاردرمانی لکنت صورت بگیرد.
علل لکنت زبان
لکنت زبان در دوران کودکی معمولا بین ۲ تا ۶ سالگی شروع می شود. بسیاری از کودکان دوره هایی از ناروانی طبیعی را تجربه میکنند. این دوره ها کمتر از ۶ ماه طول میکشند. عموما لکنت طولانی تر از این نیاز به گفتاردرمانی لکنت دارد. به طور کلی عوامل زیر میتوانند پیش بینی کننده وجود لکنت در دوره های ناروانی کودک است:
- سابقه خانوادگی: بسیاری از تحقیقات ثابت کرده است. که لکنت زمینه ژنتیکی دارد. همچنین تجربه ثابت کرده است بسیاری از افرادی که لکنت دارند، یکی از اعضای خانواده ان ها نیز مبتلا به لکنت زبان بوده اند.
- جنسیت: پسرها بیشتر از دخترها در خطر تداوم یافتن ناروانی، و تبدیل ان به لکنت هستند. داده های تحقیقاتی و همچنین تجربه درمانگران نشان داده است که به طور کلی پسر ها بیش از دختر ها به گفتاردرمانیلکنت نیاز دارند.
- سن آغاز لکنت: هر چه سن شروع لکنت بیشتر باشد، احتمال ادامه یافتن ناروانی و تبدیل ان به لکنت بیشتر است. به طور معمول کودکانی که از ۳ و نیم سالگی یا بعد از آن شروع به ناروانی می کنند؛ احتمال بیشتری برای ابتلا به لکنت دارند.
در بزرگسالان لکنت میتواند در هر سنی اغاز شود. برای علت یابی لکنت در بزرگسالان به گفتاردرمانی لکنت نیاز است. عموما افراد بزرگسال لکنت را با منشا نورولوژِیک و یا سایکوژنیک تجربه میکنند. بنابرین برای درمان این دسته از بیماران نیاز یه بک کار تیمی در کادر درمان میباشد.
گفتاردرمانی لکنت
اگر فکر می کنید کودک شما یا خودتان به لکنت زبان دچار شده اید؛ باید هر چه زودتر برای انجام گفتاردرمانی لکنت به یک گفتار درمانگر مراجعه کنید. درمان به موقع می تواند احتمال ادامه لکنت را کاهش دهد. همچنین مداخلات زود هنگاه در درمان لکنت تاثیر زیادی دارد. موارد زیر نشان دهنده این است که شما باید به یک اسیب شناس گفتار و زبان مراجعه کنید.
- لکنت کودک شما ۶ تا ۱۲ ماه یا بیشتر طول کشیده است.
- کودک شما پس از ۳ و نیم سالگی لکنت کردن را آغاز کرده است.
- لکنت کودک شما شدید تر شده است.
- کودک شما هنگام صحبت کردن دچار تنش میشود
- کودک شما برای صحبت کردن باید تقلا کند.
- کودک شما از لکنت کردن خود ناراحت است.
- کودک شما از صحبت کردن اجتناب می کند یا می گوید صحبت کردن خیلی سخت است.
- در خانواده شما سابقه لکنت وجود دارد.
- شما پس از یک اسیب روحی- روانی لکنت را تجربه میکنید.
- شما درگیر یک بیماری با منشا مغز و اعصاب شده اید.
- بیش از پنج درصد گفته های شما درگیر ناروانی میشود.
تشخیص لکنت برای بزرگسالان نسبت به کودکان کار اسان تری است. اما به طور کلی در روند گفتاردرمانی لکنت اسیب شناس گفتار و زبان برای بررسی اینکه ایا فرد دچار لکنت است یا نه از موارد زیر استفاده میکند:
- انواع ناروانی ها
- تعداد ناروانی هایی که از نوع لکنت هستند.
- واکنش شما و یا کودک شما به لکنت خود
بدون دیدگاه