اختلالات اضطرابی و عاطفی و اختلالات گفتار و زبان در کودکان در تهرانسر ، موردی است که در برخورد با آن باید چندین عامل را در نظر گرفت. اختلالات اضطرابی و عاطفی، این مشکلات شامل موارد افسردگی، مشکلات غیرعادی بر اثر جدایی از والدین؛ و اختلالات اجتنابی، از قبیل ترس بیش از حد در محیط های اجتماعی یا اضطراب بیش از حد در مورد انجام عمل در محیط های اجتماعی، مدرسه یا ورزش، یا در مورد ظاهر یا سلامتی میشوند. در این اختلالات، برقراری ارتباط میتواند به طرق مختلف تحت تأثیر قرارگیرد و تعدادی از کودکان مبتلا به این اختلالات در غربالگری گفتار و زبان رد میشوند. مداخله برای کودکان مبتلا به این مشکلات که نقایص گفتاری یا زبانی قطعی دارند، باید با شرایط اجتماعی – عاطفی همسو باشد. این کودکان را برای کمترین ابراز تمایل به مشارکت، ترغیب و تشویق نمایید. مخصوصاً مطمئن شدن از این که این کودکان خودشان را در مجموعه مداخله «موفق» ببینند، بسیار مهم است. یکی از انواع این اختلالات، موتیسم انتخابی است.
اختلالات اضطرابی و اختلالات گفتار در تهرانسر ؛ موتیسم انتخابی و اختلالات گفتار و زبان
همانطور که گفته شد موتیسم انتخابی یکی از انواع اختلالات اضطرابی و عاطفی است. موتیسم انتخابی خودداری از صحبت کردن در شرایط خاص، در حالی که میدانیم کودک در شرایط دیگر، زبان را میفهمد و از آن استفاده میکند، به عنوان موتیسم انتخابی شناخته میشود. موتیسم انتخابی اغلب همراه با اختلالات اضطرابی رخ میدهد و معمولاً بیشتر به عنوان یک اختلال روانشناختی یا عاطفی در نظر گرفته میشود. تا یک ناتوانی تکاملی. برای تعیین این تشخیص، اختلال حداقل باید 1 ماه به غیر از ماه اول مدرسه طول بکشد و نمیتوان آن را توسط اختلال ارتباطی دیگری، از قبیل آسیبشنوایی، لکنت، یا اتیسم، بهتر توصیف کرد. اختلالات اضطرابی و اختلالات گفتار
بر خلاف این واقعیت که مشخصه کودکان دارای این تشخیص باید توانایی استفاده از زبان در برخی موقعیتها باشد، اما شیوع بالایی از مشکلات گفتار و زبان در این جمعیت گزارش شده است. هفتاد و پنج درصد از کودکان که به انتخاب خودشان صحبت نمیکنند، دچار اختلالات تولیدی و مشکلات زبان بیانی بوده؛ و 60% از آنها نقایص بارزی در زبان درکی نشان می دهند. در اختلالات اضطرابی و اختلالات گفتار و زبان در مورد این مسئله بحث می شود.
وقتی که کودکی به علت موتیسم انتخابی در مدرسه صحبت نمی کند معمولاً گفتاردرمان اولین متخصصی است که مورد مشورت قرار می گیرد. این مورد در اختلالات اضطرابی و اختلالات گفتار و زبان در تهرانسر دیده می شود. موتیسم انتخابی بیشتر اوقات در موقعیت مدرسه مشاهده میشود، جایی که کودک از صحبت کردن خودداری میکند در حالی که در خانه، حرف میزند. تفاوتهای فرهنگی، زبان شناختی میتوانند مشکل را تشدید نمایند. با وجود این که موتیسم انتخابی اصولاً به عنوان یک اختلال اضطرابی در نظر گرفته میشود، اما به گفتاردرمان اغلب برای ارائه یک برنامه درمانی مراجعه می شود. این موضوع به علت هم رویدادی این اختلال با مشکلات گفتاری و زبانی دیگر است.
رویکردهای درمانی برای اختلالات گفتار و زبان در اختلالات اضطرابی کودکان در تهرانسر :
درباره جنبه های اجتماعی – ارتباطی، روان درمانی و مشاوره برای برخی از این کودکان توصیه می شود. در این صورت میتوانیم مشارکت های مفید زیادی در این زمینه داشته باشیم. میتوان از واژگان عاطفی و همدلی استفاده کرد؛ برای کودکان فرصتهایی به منظور شرکت در بحثهای طولانی در مجموعه درمانی فراهم آورند؛ و شرایط ارتباطی مشکل را در قالب نقش بازی به نمایش درآورند، مانند سوال پرسیدن از معلم یا درخواست بازی از یک همسال. روند رشد همدلی در روان درمانی را نیز میتوان ابتدا از طریق بازی نمایشی با عروسکها به عنوان کسانی که باید با آنها ارتباط همدلانه ایجاد کرد، مورد تشویق قرار داد. همچنین میتوانیم پیشنهاد کنیم که درمانگران معانی کلامی آسان و فرمولوار مربوط به بیان ترس و اضطراب را به کودک ارائه دهند و آنها را تشویق کنند تا یاد بگیرند رفتار خودشان و دیگران را بیشتر به وسیله زبان و نه با اعمال ناهنجار تنظیم کنند. در اختلالات اضطرابی و اختلالات گفتار و زبان در مورد این مسئله بحث می شود.
مدل های اختلالات زبان در کودکان
مدلهای اختلالات زبان در کودکان زیادی وجود دارد به طور کلی، یک مدل به طور ساده نشان دهنده تفکر ما درباره این موضوع است که چیزها چگونه کار میکنند؟ مدل نیز مانند یک برچسب، معمولاً بعضی از عقاید و ذهنیات ما را درباره چیزی که ارائه میشود، مجسم میکند. روشی که مدل را از طریق آن مفهوم سازی میکنیم، بر انتخاب ما درباره این که با آن چه کاری میتوان انجام داد، تأثیر میگذارد. برای مثال اگر معتقد باشیم که اختلالات زبان ناشی از عملکرد عصب شناختی معیوب است، آنها را بسیار متفاوتتر از وقتی که اختلالات زبان را ناشی از نا مناسب بودن محیط بدانیم، درمان می کنیم. در اختلالات اضطرابی و اختلالات گفتار و زبان در مورد این مسئله بحث می شود.
بنابراین وقتی در مورد یک اختلال زبانی بحث می کنیم آگاه شدن از مدلی که استفاده می شود مهم است. بسیار امکان دارد که متخصصین درباره این که چه مدلی برای ارائه پدیده اختلال زبان بهترین است توافق نداشته باشند. در حقیقت هیچ مدلی در این زمینه وجود ندارد که هر متخصصی آن را تأئید کند. اما بحث در مورد چگونگی تأثیر این تفاوتها در کار بالینی ممکن نیست مگر این که مدلها و فرضیات در ذهن ما روشن باشند. اجازه دهید یا بعضی از مدلهایی آشنا شویم که برای بحث در مورد اختلالات زبان در کودکان استفاده شده اند.
منبع اختلالات اضطرابی و اختلالات گفتار در تهرانسر
اختلالات اضطرابی و اختلالات گفتار ؛ برای اطلاعات بیشتر در زمینه مدلهای اختلالات زبان در کودکان، لینک زیر را مطالعه فرمایید.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
