سندرم لاندوکلفنر یا لانداکلنفر نوعی اختلال نادر در کودکان است که به آن زبان پریشی اکتسابی ناشی از صرع نیز گفته می شود. بایستی بین لاندوکلفنر و اتیسم، تشخیص افتراقی قائل شد. این دو بیماریهای وابستهای نیستند، اما علائم مشابهی دارند. کودکان مبتلا به این اختلال به یک برنامه ارتباطی جامع برای حمایت از آن ها در طول روز نیاز دارند. بنابراین گفتاردرمانی در سندرم لانداکلنفر در تهرانسر برای هر کدام از موقعیت های روزمره کودک در خانه یا مدرسه، راهکارهای ارتباطی در نظر می گیرد. در ادامه بیشتر در مورد این زمینه خواهیم خواند
سندرم لاندوکلفنر چیست؟
سندرم لاندوکلفنر معمولاً بین سنین ۳-۷ سالگی در کودکانی که قبلاً رشد گفتار مناسب داشتهاند، ظاهر میشود. این سندرم یک نوع آفازی اکتسابی به علت صرع است که در ۸۵ درصد موارد همراه با نوسانات غیر طبیعی و شدید نوار مغز و از دست دادن زبان در این کودکان میباشد. همچنین تأخیر رشدی ممکن است به همراه صدمه شنوایی، ناتوانی ، یادگیری، اختلال در روند شنیداری کلامی، اختلال نقص توجه، عقب ماندگی ذهنی در این کودکان وجود داشته باشد.این اختلال در پسران نسبت به دختران به میزان بیشتری بروز می دهد. در این سندرم ابتدا کودک در جنبه درک گفتار و زبان دچار مشکل می شود سپس در جنبه بیان گفتار و زبان. درمان سندرم لاندوکلفنر به دو روش درمان دارویی و درمان جراحی انجام میگیرد.
تشخیص افتراقی سندرم لاندوکلفنر از اتیسم
بایستی بین لاندوکلفنر و اتیسم، تشخیص افتراقی قائل شد. این دو بیماریهای وابستهای نیستند، اما علائم مشابهی دارند. اتیسم یک نشانگان دوران طفولیت است که کودکان مبتلا به این اختلال از همان ابتدا دارای تاخیر در رشد گفتار و زبان و رشد گفتار و زبان غیرطبیعی هستند و اگر پسرفتی هم در رشد گفتار و زبان وجود داشته باشد پیش از ۳ سالگی اتفاق می افتد . اما در سندرم لاندوکلفنر در ابتدا رشد گفتار و زبان طبیعی است و پسرفت در رشد گفتار و زبان بعد از ۳ سالگی اتفاق می افتد.کودکان مبتلا به اتیسم معمولا در برقراری تماس چشمی مشکل دارند و معمولا از این کار امتناع می کنند در صورتی که کودکان مبتلا به لاندوکلفنر معمولا مشکلی در برقراری ارتباط چشمی ندارند. در مهارتهای غیر کلامی و شناختی کودکان مبتلا به اتیسم دارای مشکل هستند در صورتی که کودکان مبتلا به لاندوکلفنر دارای مهارتهای غیر کلامی و شناختی طبیعی هستند مثلا در تکمیل پازلهای معمایی، تطابق مکعبهای رنگی با مدل یا کپی کردن اشکال هندسی طبیعی عمل می کنند.
درمان
در ابتدا باید درمان تشنج، مشکلات مغزی- عصبی و سایر مشکلات مانند اختلالات حرکتی، نقص در توجه و تمرکز، پرخاشگری و… زیر نظر متخصصین مغز و اعصاب و روانپزشکان انجام شود سپس جهت بهبود مهارت های ارتباطی و گفتار و زبان، گفتار درمانی شروع شود.
گفتار درمانی در سندرم لانداکلنفر
کودکان مبتلا به این اختلال به یک برنامه ارتباطی جامع برای حمایت از آن ها در طول روز نیاز دارند. بنابراین با توجه به موارد ذکر شده گفتاردرمانی تاخیر زبانی برای هر کدام از موقعیت های روزمره کودک در خانه یا مدرسه، راهکارهای ارتباطی در نظر می گیرد. نکته مهم این است که آن ها باید پس از شروع علائم در سریع ترین زمان ممکن به گفتاردرمانی در سندرم لانداکلنفر مراجعه کنند. این مراجعه می تواند به صورت مستقیم توسط والدین انجام بگیرد. همچنین ممکن است یک پزشک عمومی یا متخصص اطفال نیز کودک را به کلینیک گفتاردرمانی ارجاع دهد.
سندرم لاندوکلفنر
سندرم لاندوکلفنر (Landau-Kleffner Syndrome) یا همان اختلال گفتاری-زبانی خودکار، یک بیماری نادر و خطرناک است که بیشتر در کودکان دیده میشود. این بیماری با بروز ناگهانی اختلال در رشد زبانی و مشکلات در گفتار همراه است.
درمان سندرم لاندو کلفنر
درمان سندرم لاندوکلفنر (Landau-Kleffner Syndrome) معمولاً شامل ترکیبی از روش‌های مختلف است که با هدف بهبود تلفظ و کاهش علائم بیماری، انجام میشود. در ادامه به برخی از روش‌های درمانی سندرم لاندوکلفنر اشاره خواهیم کرد:
- مصرف داروهای ضد تشنج: در برخی موارد، مصرف داروهای ضد تشنج مانند کلونازپام، دیازپام و لووتیروکسین، به کاهش تعداد و شدت تشنج‌ها و بهبود علائم بیماری کمک می‌کند.
- درمان گفتاری: این روش با هدف بهبود تلفظ و کاهش علائم بیماری، از طریق تمرینات تلفظ، تمرینات گفتاری و تمرینات تنفسی، انجام میشود.
- درمان شناختی رفتاری: این روش با هدف بهبود رفتار و تعامل اجتماعی، با استفاده از تکنیک‌های مختلفی مانند تحلیل مسائل، تمرینات خودکنترلی و تغییر شیوه‌های فکری، انجام میشود.
آیا سندرم لاندوکلفنر به وراثت بستگی دارد؟
بله، سندرم Landoklefner یک اختلال ژنتیکی است که به صورت مغلوب منتقل می شود، یعنی یک جهش مغلوب در ژن های مسئول این اختلال لازم است تا این اختلال ظاهر شود. این بدان معناست که او باید دو نسخه جهش یافته از ژن مسئول این اختلال را داشته باشد، یکی از پدر و دیگری از مادر.
چه عوامل دیگری می توانند بر عدم تعادل سیستم غدد درون ریز تأثیر بسزایی داشته باشند؟
علاوه بر عواملی که قبلاً ذکر کردم، چندین عامل دیگر نیز وجود دارد که می تواند بر شروع اختلال و شروع علائم مرتبط با سندرم لاندوکالفنر تأثیر بگذارد، از جمله:
۱- سن: سن می تواند بر شروع اختلال تأثیر بگذارد، زیرا این اختلال می تواند در سنین پایین یا در سنین پایین ظاهر شود، اما اغلب این اختلال در نوجوانی یا بیست سالگی شروع می شود.
منابع:
برای اطلاعات بیشتر در زمینه مداخلات گفتاردرمانی در اتیسم، لینک زیر را مطالعه فرمایید.
بدون دیدگاه